Yoruldu renklerim…
Eylüle teslim olmuş bir çınar yaprağı gibiyim bu gün…
Yazın turuncu gülücüğü dudaklarımın kenarında…
Vedanın kızıl yükü omuzlarımda…
Bir hüzün ki sapsarı
Bir hüzün ki hasta mı hasta
Yoruldu renklerim
Toprağa çeyrek kala
Düşen o son yaprağı gibiyim çınarların…
Bitkin, yalnız, dirençsiz,
Kimsesiz ve sessizim…..
Bak dönüyorum toprağa ….
Çünkü…
yoruldu…
Çok yoruldu renklerim.
