d- Hz. Resulullah’ın (sav) İslam’ı Tebliği
“Ey örtüsüne bürünüp sarınan! Kalk da (insanları) uyar. Sadece Rabb’ini büyük tanı. Elbiseni temiz tut. Kötü şeylerden (şirkten) uzak dur!” (Müddessir,1-5)
Bu ayetler gelince Hz. Resûlullah, İslam’ı yakınlarından başlayarak gizlice tebliğ etmeye başladı. Sonrasında ise;
“Resûlüm, emrolunduğun şeyi (İslam’ı) kafalarını çatlatırcasına bildir! (Tebliği açıktan yap) Müşriklere aldırma!” (Hicr-94)
“Ey Resûlüm! Rabbinden sana indirileni tebliğ et. Etmezsen Allah’ın elçiliğini yerine getirmiş olmazsın. Allah seni insanlardan koruyacaktır…” (Mâide-67)
Bu ayetlerden sonra Hz. Resûlullah, Safâ tepesine çıkarak:
“Ey Kureyşliler! Buraya geliniz, toplanınız, mühim bir haberim var.”
diye seslendi. Kureyşliler, çağıranın "Muhammed-ül Emin" dedikleri kişi olduğunu görünce hemen toplandılar.
"Ey Muhammed! Bizi buraya niçin topladın, neyi haber vereceksin?"
diye sordular. Hz. Peygamber, merakla bekleyen Kureyşlilere şöyle dedi:
"Ey Kureyş topluluğu! Bu dağın ardında düşman atlıları olduğunu ve size hücum edeceklerini söylesem bana inanır mısınız?"
Muhammed-ül Emin dedikleri ve o zamana kadar yalan söylediği hiç görülmemiş olan Hz. Peygamber’e topluluk hep bir ağızdan:
"Evet, senin yalan söylediğini görmedik, doğru söylediğine inanırız."
dediler. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem, kabilelerin her birini adlarıyla çağırarak şöyle dedi:
"Ben, Allah’ın kulu ve Resûlüyüm. Size gelecek büyük bir azabın olduğunu, Allah’a inanmayanların o çetin azaba uğrayacaklarını haber veriyorum. Ey Kureyşliler! Benim durumum, düşmanı gören ve ailesini korumak için hemen koşup haber veren adamın hali gibidir. Ey Kureyş Cemaatı! Siz uykuya dalar gibi öleceksiniz. Sonra uykudan uyanır gibi de dirileceksiniz. Kabirlerden kalkıp, Allah’ın huzuruna varacak ve dünyada yaptıklarınızın hesabını vereceksiniz. İyi işlerinizin mükâfatını, kötülüklerinizin de cezasını göreceksiniz. Mükâfat, ebedi kalacağınız Cennet, ceza da daimi bir Cehennem olacaktır. Gelin, putlara tapmayın!"
Ardından şu ayeti okudu:
"Sizin ilâhınız bir tek ilâhtır (bir tek Allah’tır). O’ndan başka ilâh yoktur. O, Rahman’dır, Rahîm’dir." (Bakara-163)
Ve ekledi:
"Sizi bir tek Allah’a iman etmeye çağırıyorum."
(Buhârî, Tefsir-26; Müslim, İman-348-355)
Allah Resûlü’nün bu etkileyici konuşması karşısında amcası Ebû Leheb öfkelendi. Eline bir taş alıp Hz. Peygamber’e fırlattı ve bağırdı:
"Helâk olasıca! Bizi buraya bunun için mi çağırdın?"
Bunun üzerine Cenab-ı Hak şu ayetleri indirdi:
“Ebû Leheb’in iki eli kurusun! Kurudu da (mahvoldu). Ne malı, ne de kazancı ona fayda vermedi. O, bir alevli ateşe (Cehennem’e) girecek. Karısı da, boynunda bir ip (hurma lifinden bükülmüş) olduğu halde, odun hammalı olarak (ateşe girecek).” (Tebbet, 1-5)
(Buhârî, Tefsir-26/2; Müslim, İman-355)
1- İslam, Allah’tan Başkasına Tapınmayı Reddeder
Hz. Resûlullah, açıktan, korkmadan putlara ve puta tapınmaya karşı çıkıyor, insanları Tevhid’e (tek bir Allah’a inanmaya) çağırıyordu. Ancak Kureyş'in ileri gelenleri, atalarının dininden vazgeçmeyi kabul etmediler.
“Onlara (müşriklere) Allah’ın indirdiğine (Kur’ân’a) uyun!” denildiği zaman, onlar: "Hayır, biz atalarımızın gittiği yola uyarız" dediler. Ya ataları hiç akıl etmemiş, doğruyu bulamamış olsalar da mı?" (Bakara-170)
Müşrikler, putları sadece tapınma aracı olarak değil, aynı zamanda ticari bir kazanç kaynağı olarak görüyorlardı. Zira Kâbe’yi ziyarete gelenlere put satıyor ve gelir elde ediyorlardı.
Hz. Peygamber’in tebliğ ettiği İslam dini, putları ve putçuluğu yasaklayarak müşriklerin menfaatlerine zarar veriyordu. Bu yüzden Mekke'nin önde gelenleri Hz. Peygamber’e şiddetle karşı çıktılar.
2- İslam Irkçılığı Reddetmiştir
Cahiliye döneminde kabileler arasında ırk üstünlüğü ve menfaat çatışmaları nedeniyle sürekli savaşlar yaşanırdı. Ancak İslam bu anlayışı reddetti:
“Ey insanlar! Biz, sizi bir erkek ve bir kadından (Hz. Âdem ve Havva) yarattık. Soyunuzla övünmeniz için değil, birbirinizi tanıyıp kaynaşmanız için sizi milletlere ve kabilelere ayırdık. Allah katında en üstün olanınız, takvada (Allah’a bağlılıkta) en ileri olanınızdır.” (Hucurât-13)
Mekke’nin kibirli liderleri, İslam’ın bu öğretilerini kabul etmeye yanaşmadılar.
Devam edecek…
