Toplumun yaşayışına ayak uydurarak olduğu gibi risk de olmadan iyi biri olduğunu sanan kişiler mi görüyoruz tanıdığımız insanlarda. Baktığımızda gördüğümüz insanlar gerçek insanlar mı? Yoksa bunca zaman kendimizi sokaklarda gördüklerimiz birer insanmış gibi mi kandırıyoruz. Bazen düşünüyorum da gördüklerimi anlamlandıramıyorum. Kendisi gibi mi sanki bir maskeyle gelmiş gibi. O taktığı oymuş yani – mış gibi olan maske gerçeği engelliyor, soyutluyor kişileri toplumdan. Pandemi bitti ama insanlara sonsuza dek süren bir maske takmayı başarmışlar. Artık daha kolay fark edilebiliyor kimin kim olmadığı. Ya da ben öyle hissediyorum. Az denk geliyorum kendisi gibi davranan insanlara. Siz de bunalmadınız mı öyleymiş gibi yaşayan insanlardan. Hep bir olmadığı gibi görünme çabası içinde herkes. Bırakalım akışına. Her gün aynı olmak zorunda değiliz. Biz insanız çünkü. Bizi diğer canlılardan ayıran özellik nedir diye soruluyor hemen tek bir cevabı varmış gibi akıl söyleniyor ve konu kapanıyor. Aslında düşününce o kadar fazla cevabı var ki bu sorunun.
Peki kimim ben? Toplumun oluşturduğu bu ortama uyum sağlayan kişi miyim yoksa sadece olduğu gibi kendi doğruları ile yaşayan kişi mi?
Peki kimiz biz? Sosyal medyanın yönetebileceği bir oyuncağı mıyız yoksa sosyal medyanın kurucuları mıyız biz?
Ben ve bizlerden oluşan bir toplumuz biz. Ama herkesin kendi doğrularını yaşayabileceği bir toplum olmalıyız. Maskeleri çıkarmalı takan kişiler. Yoksa gelecekte dışarıya çıktığımız zaman maskesiz insanları da bulamayacağız. Ve belki de bu asıl sondur. İnsan olduğunu hatırlamayan insanmış gibi olan yeni bir tür. Bunu engellemeliyiz. Kendisi olmanın kötü bir şey olmadığını bilmeli insanlar. İşte o zaman bu insanlık için yeni bir başlangıç olacak. Ve bu başlangıçta herkesin bir imzası olacak.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Keyifli okumalar...
