Okuma süresi: 3 dakika
İslam Şeriatı, İslam dininin ferdi, ictimai ve hukuki hayatı düzenleyen ilke, hüküm ve kurallar bütünüdür.
“Şeriat” kelimesi Arapça şer'îa kökünden gelir ve “suya ulaştıran yol, doğru yol” anlamındadır. Bu nedenle Şeriat, Müslümanın Allah’a giden doğru ve dengeli hayat yolunu ifade eder.
İslam Şeriatı dört temel kaynaktan beslenir:
1. Kur’an-ı Kerim – Allah’ın kelamı ve temel hükümlerin asıl kaynağı.
2. Sünnet – Peygamber Efendimiz’in sözleri, uygulamaları ve onayları.
3. İcma – İslam âlimlerinin bir konuda görüş birliği.
4. Kıyas – Kur’an ve sünnetteki bir hükmü benzer bir duruma akıl yürütme yoluyla uygulanması.
İslam Şeriatı iki ana bölümde ele alınır:
a) İbadetler: Namaz, oruç, zekât, hac gibi bireyin Allah ile ilişkisini düzenler.
b) Muamelat (Toplumsal Hayat)
Toplumun nizamıyla ilgili hükümleri ise şunlar: Aile hukuku (evlilik, boşanma, miras)
Ticaret ve alışveriş hükümleri
Ceza hukuku
Yönetim ve kamu hukuku
Ahlaki ve sosyal ilişkiler
“İslam Şeriatı, sertlik değil; insan için adalet, rahmet ve denge yoludur.”
Temel Gayeleri (Makasidü’ş-Şeri’a)
İslam Şeriatı’nın nihai hedefi insanın faydasını gerçekleştirmektir. Klasik âlimlerin tespit ettiği beş ana maksat:
1. Dini korumak
2. Canı korumak
3. Aklı korumak
4. Nesli (aileyi) korumak
5. Mali korumak
Bu sepepten Şeriat, sertlikten veya zorlaştırma demek değildir; esas gayesi insanın dünya ve ahiret dengesini kurmaktır.
Günlük Hayattaki Karşılığı
Şeriat, yalnızca cezai hükümlerden ibaret değildir; aksine Müslümanın hayatının tamamını içine alır, bünyesinde barındırır:
Doğru sözlülük
Kul hakkına riayet
Adalet
Merhamet
Temizlik
Ticarette doğruluk
Aile bağlarının korunması
Bugün bazı kesimlerde Şeriat denince sadece cezalar akla geliyor. Oysa İslam tarihinde Şeriatın büyük bölümü ibadet, ahlak, aile hukuku, ticaret ve adalet kaidelerinden teşkil olur.
Cezai hükümler çok küçük bir kısımdır ve uygulanması için ağır şartlar vardır.
