Çürüyen Dünyada İnsanlık Arayışı

Yaşayamadığın bir hayatın özleminin 
Yüreğinde sebep olduğu fırtına 
Ve yaşamak zorunda kaldığın hayat 
Bir insanı diri diri gömüp sonra 
Toprağın altından çıkarıp 
Hadi yaşa cenneti vaad ediyorum 
Deyip hadi yaşa diyemesin 
Sebep olanın cehennemde yanması 
Toprağın altındakine ne faydası var 
Bahçeni talan edip baharını çalanın
Gününü gün etmesi 
Ne bir vicdana sığar ne de insanlığa 
İnsanlık demişken hangi insanlık
Zerresine rastlanmıyordu 
Dünya denen alemde 
Mazlumların ahı arşı titretiyordu 
Vicdan ve adalet ayaklar altındaydı 
Doğa her gün insana tokat atıyordu 
Ama insan ısrarla anlamamaktaydı
Çirkinlik ve kötlük koktuğu
Herşeyin çürümeye yüz tutuğu 
Bir coğrafyada insanlığı arıyordum
Böyle bir dünya dünyamıydı
Çocukların öldürüldüğü bir dünyada 
İnsanlık kelimesi ürpertiyordu beni
Oysa İnsan olmak, insan kalabilmek
Asaletli olmak mühüm şeylerdi 
Her şeyin kirlenmediği zamanlardaydı
Sevgi, saygı, edep , haya 
Ne çok şey çürüyordu böyle 
En çokta ruhlar çürüyordu 
Eskiden diyorum her şey daha beyazdı