MEHTAP YÜCEL
Mutluluklarimiz, üzüntülerimiz, heyecanlarimiz….
Hayat yapmak istediklerimiz midir?
Yoksa yapabildiklerimiz mi?
Ya da yasatabildiklerimiz mi?
Bir yerde duymustum
"kendimize yasatabilecegimiz bütün bu duygulari iki bagimlilik arasinda gerçeklestirebilirmisiz: çocukluk ve yaslilik arasinda kalan zamanda."
Iste bütün bu duygularimizin gerçeklesmesine yardim eden iki unsur vardir:
Hirs ve azim.
Azim, koydugumuz hedefler için yapabildiklerimiz ya da yapmak istemedigimiz seyler için gösterdigimiz direnç.
Peki ya hirs?
Sanirim o biraz tehlikeli.
Tehlikesi kökünden geliyor. ‘HARESE’
Harese çölde yetisen dikenli bir bitkinin adiymis.
Bedeviler develerinin bu bitkiyi yemelerine izin vermezmis ama bazi develer bedevinin dikkati üzerinde degilken bu bitkiyi yerlermis. Bu tadi olmayan bir bitkiymis.
Dikenleri oldugundan deve bitkiyi her çignediginde agzina batip kanatirmis, deve de bitkinin tadi zannedip daha çok yermis ta ki kaninda bogulana kadar.
Iste demistik ya hayat iki bagimlilik arasinda yapabildiklerimizdir.
Lütfen unutmayalim ne yapmak istedigimiz kadar nasil yapmak istedigimizin de önemli oldugunu.
