ÖNCELIK
Mutlu olmak için; üzülecek ne varsa çöpe atmanin vakti gelmedi mi?
Arkaniza dönüp baktiginizda, ben neye üzüldüm diye hayretle andiginiz geçmisinizi anmaniz size halen simdiki üzüntünüzü de gelecekte simdiyi anip sasiracaginizi anlatmiyor mu?
Üzüntü diye bir sey var ama üzüntüyü alip almamak sizin elinizde, illa alacaksiniz o sizin üzüntünüz diye bir sey yok! Almiyorsaniz o üzüntüyü kimse aldiramaz size yeter ki almayip hemen üzüntünün yerini mutlulugu alip üzüntünün yerine koyun.
Yeriniz bile sasirsin alistirmayin her istediginin gelecegini kimsenin üzmeyi size vermesine izin vermeyin! Almazsaniz gelmez bir daha.
Hak ettiginizi yasatin kendinize hak etmediginizi yasamayin! Yasarsaniz bir yerde yanlislik vardir, devam ederseniz o yanlisi bulmayip yanlislar iyice kördügüm olur ve hep hak etmediginizi yasarsiniz.
Hak ettiginizi yasamak için de size kimse sira vermez. Çoktan kaçirmis olursunuz o sirayi. Dolmustur o sira akli basinda olanlarla.
Deger verene deger, üzmeyene hayatinizda yer, öncelik verene öncelik, yoksa hep üzülecek neden çikar ortaya.
Üzmenin bir bahanesi yoktur. Kaynagi bulunup beklemeden çöpe atmak gerekir.Öncelik sizin mutlulugunuz olmalidir, gerisi bahanedir.
Siz bahanelere inanirsaniz hep son sirada bekleyen ya da son siraya bile yeri kalmayan olup sirada yer açilmasini bekleyen olursunuz.
Öncelikle ilgili Paul Auster’in dedigi bir sözü yazmadan geçemedim:
“Insanlar asla söyledikleri kadar mesgul degillerdir.
Insanlarin öncelikleri vardir. Ve bazen sana sira gelmez.”
Bu sözünden yola çikarak kendimize edinmemiz gereken hayat felsefesi sudur:
Öncelikleriniz çok yogunum der ve inanip öncelik vermeye devam eden bizler, o kadar mi yogundurlar? Önceliklerinizin öncelikleri vardir illaki. Sen olmadiginda önceliklerinizi alip önceliksiz birakin ki akillari baslarina gelsin.
Gelirse hak ettiklerini veren, gelmezse hak etmediklerini alan olursunuz. Yanlisa ne dogru verdiyseniz alin deger bilmeyene degerinizi, üzene kendinizi dünyasina layik görmeyerek kendinize yer vermeyin.
Dogru olurlarsa tanimayip tekrar alirsiniz zaten dünyaniza yanlis dogru, üzüntü mutluluk olursa. Ilk dogruyu kendinize yaptiginiz yanlislari dogruya çevirmekle baslayin. Üzülüyorsaniz yanlissinizdir. Size üzülmeyi yakistiran yanlislari atarak baslamalisiniz dogru olmaya.
