Rahman ve Rahim olan Allah’in adiyla….
‘’Ey iman edenler! Allah’a karsi gelmekten sakinmaniz için oruç, sizden öncekilere farz kilindigi gibi, size de farz kilindi.’’ (Bakara 2/183)
Öncelikle ömrümüzün en güzel, en eglenceli ve manevi olarak beslendigimiz bir zaman dilimi olan Ramazan ayini ihya ettigimiz su günler geçen senelerden daha da güzel ameli- salihlere vesile olmasini temenni ediyoruz.
Ramazan ayinin faziletlerini hepimiz kendi nasip ve idrak dogrultusunda bilip yasamaya çalistigimizin farkindayiz.
Ramazan bir ihya ayidir. Ölü ruhlarin yeniden dirildigi ‘’Ölmeden önce ölünüz’’ emrinin yerine getirildigi bir zaman dilimi…
Neyle ihya olur insan ya da neyle ölür? Sadece bedene yapilan yatirim ve birikim insani iflasa götürür. Çünkü ilahi imtihanin kurallarindan biri zaman karsinda her sey eskimeye ve yaslanmaya mahkûmdur.
Bu gerçek Ramazan ayinda tam tersine döner ki hayati önem tasiyan birçok aliskanliklarimizi zamanlamasini degiserek insan için gerçegin önemine dikkat çeker.
Kur’an-i Kerim’in bu ayda yeryüzüne nazil olmasinin bu ayi daha bir kiymetli addetmesinin yaninda Ramazan Ayinda Kur’an’la ihya olan bir ruh ve manevi hayatimiza dikkat çekmektedir.
Ramazan ayi bize Kur’an-i vermeli ki hayatimiza bir anlam bir insirah gelsin yoksa bu dünya her geçen gün insan için daha zor olmaya basladi.
Peygamberlerin hayatlarina baktigimizda hepsine selam olsun Hz. Musa (a.s.) içten içe bir merak ve imrenme içindeydim. Kendisine verilen Kelimullah yani Hz.Allah ile konusuyor olmasina haddim olmayarak ‘Ne güzel bir sey olsa gerek ‘ diye düsünürken bir anda Kur’ani Kerim’deki ayetlerin bizlerle konustugunu unutma gafletine düstüm.
Rabbimiz bizimle her daim konusuyor ve biz maalesef onu duymamak için dünyanin bizi aldatan yönlerine bakip takili kaliyoruz. Basimiza gelen sorunlara –sorulara dahi nasil cevap verecegimiz dahi bilmiyoruz.
Kur’ansiz bir hayat ölü bir hayatti ve bizi diriltecek tek nefes Ilahi Kelâmdan baskasi degildir.
Son zamanlarda kendi kendime sordugum bir soru var. Hz. Peygamber efendimiz simdi ki bu zamana gelseydi ilk olarak ne yapardi?
Kaç zamandir bu soruya cevaplar beynimde dönüp dururken kendimce dedim ki ‘’önce ümmet olma birlik ve kardes olmak gibi duygularimizi canlandirirdi ‘’ dedim.
Siz ne dersiniz bilmiyorum ama Islam kardesliginin yeniden insasi olmadan, bizde ki bu ayrilik havasi esmeye devam ettigi müddetçe çektigimiz kürekler bizi menzilimize vardirmayacaga benziyor.
Kim bilir manevi dirilisimiz önce bir birimizi sevmeye birlik olmaya Allah’in rizasi için mücadele eden ümmet olmaktan geçiyor, bizler ise içimize giren agyarin vesveselerinden muhabbeti elden kaçiriyoruz. Ne kendimize ne de baskasina derman olamiyoruz.
Çok kisa olan su dünya hayati için elimizde kalacaklar neler olur sizce? Dünya kendi zatinda fani oldugu gibi içindeki biz konuklari da faniyiz.
Bâkî olan Allah ile bir olanlara yok olmak ugramiyor. Binlerce yil geçse de ölmüyorlar. Hâlâ dip diri Allah için nefesleri diriltmeye devam ediyorlar.
Ramazan ayinda bir iyi niyetle Kur’an’in dirilttigi insanlardan olmaya ve bu nefesle insanlarin dirilen ruhlarina vesile olmaya niyet edelim.
Bu Ramazanda ayi digerlerinden daha farkli ve kazançli olmak istiyorsak önce gönüllerimizde, yasantimizda, niyetlerimizde Allah’in hükmü hâkim olmali.
‘’Ey iman edenler! Allah’a, peygamberine indirdigi kitaba ve daha önce indirdigi kitaba iman edin. Allah’i meleklerini kitaplarini peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr eden kimse iyice sapitmistir.’’(Nisa -136.Ayet)
Hayirli Ramazanlar…
