Insanliktan beklenen; Allah’a karsi sorumluluk bilinci tasimak, duyarli olmak, O’nu her daim hatirda tutmak, hatirlatmaktir.
Insanlik; degismez temel degerleri sergileyebilmek, erdemli olmak degil midir? Bir de bunu kendini yaratan kudretin bilincinde olarak O’na sükredici olarak yapiyorsa kisi; insan olusunu, insanligina yarasir sonsuz bir hayata tasiyacak demektir.
Iste insan ahirette kendi insanligi kadarini yasayacaktir. Aynaya bakip gerisindeki yaraticiyi yok sayiyorsa istedigi kadar erdemli davransin; yaraticisina bile vefali olmayan biri, kendine veya baskasina ne kadar hayirli olabilir ki?
O dehsetli gün geldiginde annesine mi babasina mi yardim edecektir? Yoksa ona annesi babasi mi yardim edebilecektir? O gün istese de insana kimse yardim edemeyecektir. O gün insan yalniz yaptiklari ve Rabbiyle beraberdir.
Dünyada Rabbine kör olan birinin yaptigi seyler elbette baska baska niyetlerledir. Insanlar onu sevsin diye iyilik etmistir. Yasliliginda çocuklari da ona baksin diye anne babasina bakmistir. Fakir kalirsa bir gün onu da doyursunlar diye yedirmistir. Bir gün kendi islerinde kullanmak için kimsesizleri sevmis kendine baglamistir.
Içinde Allah olmayan iyiliklerin temelinde çikar vardir. En iyi ihtimalle begenilmek için kisi bu güzellikleri yapiyordur.
Allah’a karsi sorumluluk tasimayan her davranisin temelini arastirin, karsiniza hep bu gizli niyetlerimiz çikacaktir.
Eger o dehsetli gün geldiginde yaptiklarimizin bosa gitmesini istemiyorsak niyetlerimizi sorgulayalim. “Neyi, neden yapiyoruz?” bir bakalim. Birer birer niyetlerimizdeki putlari kiralim.
Tevhit yalnizca dilde “Allah’tan baska ilah yoktur” demekle olmaz! Gönüllerde de tevhide varilmali. Çünkü; “Allah hiçbir insanin gögsünde iki kalp yaratmamistir...”(Ahzâp 33/4).
Özetle; Allah dünya ile aldanan, dahasi kendisini baskalariyla aldatan kullarini asla affetmeyecegini söylüyor.
Kul hakkini degil, öncelikle Allah hakkini gözetmemiz gerekiyor.
“Süphesiz ki Allah kendisine ortak kosulmasini bagislamaz; bundan baskasini, (diger günahlari) diledigi (layik olan) kimse için bagislar. Allah’a ortak kosan kisi büyük bir günah(la) iftira etmis olur.” (Nisa 4/48)
