“Insanlardan öylesi vardir ki, dünya hayatina dair sözleri senin hosuna gider. Üstelik sözünün özüne uyduguna Allah’i da sahit gösterir.
Hâlbuki gerçekte o, düsmanlarin en yamanidir. Senin yanindan ayrilinca (yahut is basina geçince) fesat çikarmaya çalisir, ürünleri ve nesilleri helak etmek için kosusturur. Oysa Allah fesadi sevmez.”
Bakara/204-205
Ekin ve nesil; yeryüzünde yasamin devamini ve canliligini saglayan iki güçlü ve olmazsa olmaz dinamigidir.
Kâinatta her türlü nimeti insan için yaratan Allah, ekini ( tarimi) insanlar için elzem ihtiyaç unsuru kilmis ve zirai anlamda her türlü nimeti insanin yararina sunmustur.
Tarim ve toprakla ilgili her unsur hayvanlar âlemini, bu da insani ve yasamini dogrudan ilgilendirir. Zirai sistem ne kadar saglikli ve düzgün islerse insan yasami o kadar saglikli ve kaliteli isler.
Oysa insana sunulmus kusursuz ekosistem yine insan eli müdahalesiyle bozulmus, yasami ve sagligi tehdit eden noktaya gelmistir.
Ayete geçelim; “harsi ve nesli helak etmek”…
Hars: tarla sürme, çifte sürme; tarim ve toprakla ilgili her sey. Alinan ürün, kültür.
Veya “ kültür” anlaminda; bir milletin milli ve manevi degerlerinin tümü ki Ziya Gökalp tarafindan bu manada kullanilmis, sosyoloji literatürüne girmis bir kavram olmustur. Veya ana rahminde döllenen yumurta.
Her halükarda çogalabilen, üreyebilen, sürekliligi olan canli ve hayat bulan bir olgudan bahsediliyor. Bu olgunun saglikli veya hastalikli, sürekliligi veya kisir olusu insan müdahalesiyle dogrudan orantili.
Evet, orjininde yasamin ta kendisi olan bu dinamikler fesat niyet ve ellerde felaket ve ölüme dönüsüyor.
Bizi ilgilendiren tarafi da maalesef burasi. Amaç ve gayreti zaten yeryüzünü ve nesli tarumar etmek olan ser zihniyetten degil, içimizden olup da ayrilinca niyeti ve ugrasi degisen fesatlardan bahsetmesi, ayetin ana temasini olusturmus.
“Öyle sözler söyler, vaadlerde bulunur, hayrete düsürür seni. Kalpleri fetheder. Yetmez, bunlara Allah’i sahit tutar; ta ki is basina, yetki basina gelene kadar. Oysa o hasimlarin en azilisiydi.” diyor Allah.
Bu en azili hasim ki yasam dinamiklerini helaka çalisir, ekinin ve neslin helakina. Allah’in fesatlari ve bozgunculari sevmediginden bi haber olmali. Gafil olmali.
Yetki elinde olanin, iktidarda olanin hayir ve islaha yönelik (!) çabalari aslinda yeryüzündeki her türlü ekolojik, sosyolojik dinamikleri bozmaya ve bozgunculuga yöneliktir.
Yeryüzünün iki yasam dinamigiyle ayakta duran ekosistem ancak yine tersi zemininde, bozguncu beseri yönetimin, sistematik müdahalesiyle felakete dönüsüyor.
Genleriyle oynanmis ziraat, kendi tabiatini peyderpey bozmaya devam ediyor.
“Simdi gördünüz mü, o ektiginiz tohumu?” ( Vakia/ 63)
Ürettigi silahlari, çikardigi savaslarla tarim alanlarini, telef ve helakta kullananlar, ayni zamanda insanlari da helak ediyorlar.
Bu ikiliyi hangi alanda ele alirsaniz alin birbiriyle iliskili, iniltili ve birbirini tamamlayan unsurlardir.
Ekin ve insan. Tabiat ekini, ekin insani besliyor.
Hars bir anlamiyla tarim kültürünü ifade ettigi gibi, sosyolojik manada manevi degerler anlaminda kültürü de ifade ediyor dedik.
Yeryüzünün ve kainatin terbiyecisi Rab düsmani bozguncular ve münafik isbirlikçileri, manevi kültürü de ekip biçiyor. Hasat istedikleri gibi oluyor.
Tohumun tabiatini bozanlar; ekine de insana da soya da zarar veriyor. Üreyebilen tohumun yerine ebter tohumlar alinca ekin de nesil de kesik oluyor.
Devamliligi olan sey, kisirlasiyor veya hastalikli ve kalitesiz bir yasam sunuyor. Beyni islenmis, ekini islenmis, kültürü islenmis; islem görmüs toplumlar…
Tabiati, insani, fitrati bozma kosusturmasi, yeryüzünün islah edicileriyle (!) son hiz devam ediyor. “Allah, bozguncuyla islah ediciyi iyi bilir, birbirinden ayirt eder.” ( Bakara/220)
