Adamin biri deniz kenarinda bir balik görmüs. Bakmis balik yüzüyor, " ben de ben de" demis. Gitmis kendine gemi yapmis. Artik çok uzaklara bile yüzen bir adammis.
Baska bir gün yolda bir kus görmüs. Bakmis kus uçuyor, "ben de ben de" demis. Gitmis kendine uçak yapmis. Artik çok uzaklara bile uçan bir adammis.
Yine bir gün yolda bir aslan görmüs. Aslan kükrüyor, korkutarak herkese hükmediyormus. "Ben de ben de" demis, baslamis herkesi kükreyerek ürkütmeye. Artik Dünya'ya hâkim aslan gibi bir adammis.
Baska bir gün Ay'a bakmis geceleri aydinlatiyor. Tutmus, gece herkesi aydinlatma hayali kurmus. Ay gibi olmasa da gece isik verecek bir enerji bulmus. Hayali gerçek olmus. Artik Ay'dan daha çok isik veren hatta daha da çok ise yarayan Ay gibi bir adammis.
Günes'e bakmis her yeri isitiyor. Meyve, sebze ondan aldigi isi ve isikla büyüyor. Günesin az oldugu günlerde meyveyi sebzeyi üretecek yollar bulmus. Onlari isitmis, istedigi zaman istedigi büyüklükte yetistirmis. Artik Günes gibi adammis.
Gün gelmis, gece gündüz nasil bir adam olsam diye düsünmekten bikmis. Yüzüyor, uçuyor, dünyaya hakim, gece aydinlatiyor, istedigini istedigi gibi üretiyor, daha ne yapsin?O artik her seyi yaratan adammis.
Bakmis istedigini yapiyor, istedigi düzeni kuruyor. Bunlarin hesabi yok sanmis. Yaratilanlara bakip neden, niçin, Kim için yaratildigini hatirlamasi gerekirken "Yaradan"i yok saymis.
Yorulmus; sismis büyümüs karnini tasimaktan,
sürekli bir seyler olmaya çalismaktan. Biraz uyuyunca yorgunlugu geçer sanmis. Biraz daha dinlenmis, uyumus uyumus olmamis. Nihayet bu dünyada kalici olmadigini hatirlamis.
Yazik ki her sey olmus bu dünyada ama bir türlü insan gibi adam olmaya vakit kalmamis!..
