Konusmak öylesine bir eylem degildir. Anlamanin, anlasilmanin bulusma noktasidjr. Dil deyip geçmemek lazim. Adina nice kitaplar yazildi. Onunla nice gönüllere taht kurulurken, nice gönüller incitildi.
Bir Islam büyügünün ifadesi ile afetler açar dilimiz.
Az konusmak, çok susmak ile afetleri engellemek tavsiye edilir. Yerinde, kararinda, ihtiyaç varsa konusursak; 'kâl' (dil), sahneyi 'hâl'e birakir.
Her aklina geleni konusmamali insan. Her sözü her yerde, herkese söylememeli. Degil mi ki muhatabini tanidigini zannedersin, sarf edecegin söze ihtiyaci var diye düsünürsün, bir kelime yetecekken bin bir hikâye okursun da hiçbir tesir uyandirmaz. Tam aksine en iyi haliyle usanç verir muhatabina. Sözün de senin de kiymetin kalmaz.
Ailede öyle degil mi? Çocuklar ebeveynlerinin kendilerine ne kadar çok sey anlattigiyla çok da ilgilenmiyor. Taklit yoluyla daha kalici ögrendiklerinden lisan-i hâle yansiyani hayatlarina aliyorlar. Ve bunlar kalici oluyor. Hayatlarini gördügü, maruz kaldigi eylemler sekillendiriyor.
...
Sair konusur, siir olur.
Tabip konusur, bir vesile sifa olur.
Ögretmen konusur, ilim olur.
Hâkim konusur, adalet olur.
Usta konusur, marifet olur.
Anne baba konusur, nasihat olur.
Es konusur, muhabbet olur.
Dost konusur, sadra sifa olur.
Söz adabina riayet etmis, üslubunu namusu bilmis nice beyitler, çaglari asip susamis gönüllere abi hayat olmadi mi!
O (sav) konusunca yalan söylemez, onun hakemligine raziyiz dedirtmedi mi?
ÜSLÜP
Söz'ün gücü üslubun kalitesinden gelir.
Evde, okulda, is hayatinda, sivil toplum kurulusu, siyasi parti veya Islâmî hizmet amaciyla bir araya gelinen cemaat faaliyetlerinde bile bireylerin ortak yasam ve ortak gaye için en çok ihtiyaç duydugu sey zannimca konusma ahlakidir.
Bireylerin rahatça konustugu, fikrini beyan ettigi, elestiri ahlakina riayet ederek üslubunu muhafaza edebildigi tüm yapilar uzun soluklu olmustur.
Yillarca emek verilen onca çabadan sonra, birlikte yol yürüyen nice insanlar üslup kurbani olarak ayriliga düsmüs yol ayrimina gitmistir. Ayni seyi arzulayip, ayni gayeye hizmet eden birliktelikler içerisinde hâl-i pül melamini arz edemeyen kisiler bir yana durumunu arz edip üslup katilleri yüzünden ugruna yillarini verdigi degerlerden, yakinlarindan koparilanlarin vebali çok agir olacaktir.
...
Bir söz üstadi Islam davetçilerine su tavsiyede bulunur; "Islam'in yüzde sekseni temsil, yüzde yirmisi tebligdir. Hâlinizi düzeltmeye bakin. Herkesin her seyi duydugu bir çagda, arayislar temsil içindir."
Üstad Necip Fazil da ayni minvalde su satirlari, sadirlarimiza naksetmedi mi:
''O yüz, her hatti tevhid kaleminden bir satir;
O yüz ki, göz degince Allah'i hatirlatir..''
Konusmak, söz söylemek etkili bir iletisim aracidir. Bu araci hedefe ulastirmada üslûp kaza yapma ihtimalini minimum seviyeye indiren sensörler misali bir görev üstlenir.
Üslûbu muhafaza edilmis bir kelâm, kalbe naksolur. Kiramen kâtibin meleklerinin yazdigi hayirli bir amel olur. Ruhu karanliklar içinde kalmis bir sineye dolunay olur da hayatin orta yerine kaydolur. Gücün sözünden sakinip, sözün gücüne inanmaktir asil olan. Yerinde ve kararinda konusup, ferasetli davranarak muhataplarimizin kalplerinde tesir uyandirmali tipki Yusuf (as) gibi..
Hz Yusuf'un hayati, Kur'an'da kissalarin en güzeli olarak ifade edilen bir hayat modeli ile bizlere takdim edilir.
Hz Yusuf kardesleri tarafindan kuyuya atildiginda, sarayda iftiraya maruz kaldiginda ve Medrese-i Yusufiye’den mezun olduktan sonra yasadiklari ile alakali (özellikle imtihanlar içerisindeyken) ne üslubunu bozdu ne de çok konustu. Biliyordu ki söz o an tesir etmeyecekti.
Hz. Meryem gibi sadece sustu ve sözü Söz'ün yaraticisina birakti.
Susmayi tercih etti çünkü kendisini yaratan, kalplere hükmeden yüceler yücesi Allah (cc), kendisini savunamayacak sekilde haksizliga ugrayan mazlumlarin hâmisidir.
“Ben kendimi temize çikaracak degilim, çünkü nefis insana kötülügü emreder” diyecek kadar da engin yürekliydi. Savunmadi kendisini haklilik kavgasina girmedi. Durusunu, üslubunu ve kalitesini hiç bozmadi. Biliyor ve inaniyordu ki ‘Eden bulur!’
Kendisini imtihanlar içerisinde yalniz birakmayan rabbi rahimi onun için en hayirli olani imtihanlarin içerisine gizlenmisti. Sabretti ve kazananlardan oldu.
Hakikaten hazreti Yusuf'un hayati ne ilginçtir degil mi?
Abdullah Yildiz hocanin ifadesiyle Hz. Yusuf (as)'un hayati, üç gömlek etrafinda örülmüs gibidir. Çocukluk dönemini hatirlatan kanli gömlegi Onun mazlum ve magduriyetini; Misir sosyetesinin en önde gelen kadinlarindan biri olan Züleyha'nin fitnesine karsi güçlü iradesiyle direnirken arkadan yirtilan gömlegi iffet ve ismetini; kardesleri vasitasiyla babasi Hz. Yakub (as)’a gönderdigi gömlegi ise olgunluk ve iktidar dönemindeki istikametini simgeler.
Kur'an Hz. Yusuf misalini bize öylesine anlatmadi. Bizler hayat yolculugumuzda, içine dogdugumuz aile yapisinda, hayat mücadelemizi sürdürdügümüz is hayatimizda, ahiretimizin ikamesi adina manevi kazanç elde etmek için mücadele verdigimiz hizmetlerimizde dahi mü’mince durusumuzu üslubumuzu bozmadan, kalite kivamimizi düsürmeden hayatimizda yer alanlarla saglikli yürümeyi becerebilmeliyiz.
ÖLÇÜLER
Hakli mi olmak istiyorsun, dost olarak kalmak mi?
Senin bildigini bilmiyor, senin baktigin pencereden bakamiyor/bakmiyor, senin gibi düsünmüyor diye takinman gereken tavir elinden tutup kardesini anlamak degil midir?
“Dil kilicim bu sekeri kesmekle mesgul olsun; Muhammedin essiz güzellikteki endamina salavat olsun.”
“Dil kiliç gibidir” bunu nasil kullandigimiz üslubumuzu gösterir.
Dil kiliciyla seker de kesebilirsiniz, (Güzel Sözler, Iltifatlar, Salavat, Kur’an-i Kerim Tilaveti..) Ölü eti dograyip fitratini da bozabilirsiniz. (Giybet, Iftira, Yalan, Kötü Sözler, Bos Konusmalar..)
Kemiksiz diye her seye döndürmek yerine sükûtla dinlendirmek de bir tercihtir.
Altina tas koyup mesgul ederek terbiye etmek de..
Gönül kulaginin duymadigi sözleri söylemek hem dile hem gönle hem kulaga eziyettir.
Sahsina yapilana yapilan haksizliklarda söz te’sir etmeyecekse sûkut fazilet; fakat Hakk ve hakikate karsi yapilan haksizliga karsi sûkut etmek, Hakka karsi bir hürmetsizliktir. Zira Hakk’in hatiri âlidir hiçbir hatira feda edilemez.
Ey dost unutmamali ki ‘Üslubumuz, Kimligimizi Yansitir’ vesselam..
