Hayatim boyunca en yakin arkadaslarim kitaplarim oldular...
En zor, en mutlu, en mutsuz, en hüzünlü ve en yalniz zamanlarimda..
Onlar çat kapi kapilarini çaldigim arkadaslarimdi ve kapi hemen açilirdi...
Gece saat 02.00’de gelinir mi diye sormaz, ayiplamazlardi.
Kitaplarin hepsi ayri bir kimlikti. Kimisi romantik sadece asktan konusurduk, kimisi sosyologtu, kimisi ise psikolog...
Bazilari gezegenleri anlatirdi, kimisi ise eskileri tarihi. Bazisi ise lafi çok dolandirirdi, sanki anlasilmamak için konusurdu.Bende elimde sözlük ile giderdim yanina anlamak için.
Velhasil hepsiyle arkadasligim ayriydi konustuklari farkliydi...
Kitap arkadaslarimla diyalogum hep bu yönde oldu.
Kitaplar samimi arkadaslardir. Her zaman seni güleryüzle karsilarlar ama onlar hep kendi istediklerini konusurdu ,ben de hep dinlerdim...
Hepsinin tek bir konuda fikri olurdu, her konuyu konusmazlardi. Her konuda bilgi sahibi degillerdi, kimi sadece bilim konusur, kimi ise felsefe, bazisi tarih yani hepsi kendi bransindan konusurdu..
Bütün bilgileri konusabilen, bütün bilgilere sahip olan bir kitapla hiçkarsilasmamistim.
Ta ki,gerçek kitap gerçek dostla tanisana kadar ; KURAN!!!
Kur'an'la ilk tanistigimda ögrendigim ilk sey, seni sana anlatmasiydi, yüzüne çat çat diye tüm dogrulari söylemesiydi.
Önce seni sana anlatir ve dener. Kaldirabilecek misin?
Dostlugun ilk kurali dogruyu söylemektir.Tabi sarsilirsin çünkü aliskin degilsindir, sen baska kitaplarin sadece kendini konusmasina aliskinsindir, hiç beni konusmamistik..
Kur'an önce sana seni anlatir. Buraya kadar geldin, egitime ‘hazir misin?’ der. Bir samimiyet testi yapar, gerçekten dedigin gibi samimi misin? yoksa degil misin...
Siki bir test, böyle insanin bildigi ve kendine bile söylemedigi seyleri yüzüne söylenmesi, sindirmesi. Biraz zor oluyor tabi.
Sonra eger samimi isen seni öyle bir kucaklar, öyle bir sarar ki; ölene kadar sürecek bir dostluk baslar, ayni zamanda ciddi bir egitim ve ögretim baslar..
Kur'ani her açtiginda seni tanimlar, bilgiyi senin kalbine ve bilincine göre verir. Kuran canlidir, amaci ise seni insa etmektir.
Çok açik konusur, o sonsuz bilginin içinde bilgiyi kana kana içmek istersin. Ama o sabirlidir, azar azar verir. Çünkü her verdigi bilginin testinden geçeceginden ilk baslar da haberin yoktur.
Ögrendim diye sevinirsin, sonra öyle bir mülakat içinde bulursun ki kendini, "ögrendin, hadi uygula bakalim" diye sorulur ve sende yavas yavas ögretmenini tanimaya baslarsin.
O güne kadar okudugun hiç bir kitaba benzemedigini anlarsin. Senin en küçük çabana bile çok deger verir ve senin de deger verip vermedigini anlar..
SAMIMIYET, DÜRÜSTLÜK VE DEGISIM en önem verdigi konulardir.
Kur'an her sayfasinda baska konusur, her okudugun satiri bir daha okudugun da baska birsey söyler. Ben burayi daha önce okumustum ama nasil göremedim dersin sasirirsin. Sonsuz bir bilgi karsisinda hayran olursun ve o bilgiyi hemen ögrenmek anlamak istersin israr eder sorarsin, ama o zamani gelmedigi için hemen söylemez; çok sabirlidir...
Acele etme sindire sindire ‘OKU’ der. Ama insanoglu acelecidir, hemen ögrenmek ister.
Israrla ögrenmek istedigin o konuyu sana hiç beklemedigin bir anda bir cümlesinde öyle birsey söyler ki sok olursun!Mutluluktan, sevinçten uyuyamazsin ayni zamanda sorumluluk bir o kadar büyüktür bunu anlarsin.
Her soruna cevap verir ve çözümünü söyler.
Her yanlis yaptigin da uyarir. Bazen öyle bir firça yersin ki, resmen ödün patlar korkudan. Hemen uyursun çünkü bilirsin kabahâtini.
Kur'an'in hitâbini duymak diye bir gerçek var. Sana özel konusur, duyarsin ama bu duymak çok farklidir. Bildigimiz duymaya benzemez, görürsün ama bildigimiz görmeye de benzemez!
RABBIN konusur Kuran’da, seninle muhatap olur, seninle konusan yüceler yücesi Rabbinin kelamidir...
Hz. Muhammed’e verilen tek mucize KURAN ve bu mucizeye sahit olan bütün kardeslerime selam olsun...
Bütün övgüler alemlerin RABBI olarak biricik ILAHIMIZ RABBIMIZE AITTIR.
