Materyalizm, her seyin ölçütünün "madde" ile açiklanacagini iddia eden bir görüstür. Bir seyin maddesinin ne oldugunu açiklamanin yeterli olacagini, onun ruhunun varliginin olmadigini iddia etmektedir. Müslümanlar olarak maalesef biz de bu hastaliga yakalandik. Materyalist oldukça duygudan, özden uzaklastik, her seyin ölçütünün madde oldugunu zannettik. Maddeye deger verip mamadan uzak durduk. Manadan uzak durunca dinin tesiri azaldi ve sonuç olarak dünya mali elde etmek için bütün hayatini dünyaya harcayan bir Müslümanlik türedi.
Maddeye bagimli olup manadan uzaklasmanin bir neticesi de düsünceden uzaklasip mekaniklestik. Tipki bir robot gibi duygusuz, düsüncesiz ve bilinçsiz bir sekilde hayat yasamaya basladik. Mekaniklestikçe de düsünceden uzak olduk. Yasadigi hayati sorgulamayan, kendisine söylenilenin disina çikmayan, bir sey üretmeyip aksine tüketen insanlar olduk.
Madde ile dinden, mekanikleserekte akildan uzaklastik. Madde kalbimizi, mekaniklesmek aklimizi köreltti. Akil ve kalbin görüs alani küçüldükçe daha fazla hata yapmaya basladik. Bu da bizi insani degerlerden uzaklastirdi. Birbirine tahammülü olmayan, çakil tasi kadar küçük bir konuyu Agri Dagi kadar büyük bir mesele haline getirmeye basladik.
En son geldigimiz noktada en çok yaptigimiz sey konusmak, en iyi yaptigimiz sey bölünmek oldu. Bölünmek konusunda bizden daha iyi olan kimse oldugunu düsünmüyorum. Bir ümmet düsünün ki evrensel kriterleri ve degerleri olsun ve o ümmetin dünyanin en degersiz ve bölünmüs insanlari olsun. Getirdigi fikih kurallari ile yeryüzüne düzen ve adalet getiren bir din düsünün ve o dinin müntesiplerinin sosyal hayattaki neredeyse bütün konularda fikihsiz is yaptigini hayal edin. Normal sartlarda bu söz aklin alacagi bir konu degildi. Fakat yasadigimiz hayat bu akil almaz olay bizlere normallestirdi.
Bizden niye bir sey olmuyor sorusunun cevabi iste bunlar... Düsünen ve akleden insanlar için yol belli, rehber belli... Maharet düsmemekte degil, düstükçe ayaga kalkmaktadir. Tarihte Müslümanlarin zayifladigi dönemler oldu, fakat böylesini tarih yazmadi. Daha önceki ümmetlerin helakina sebep olan günahlarin hepsi bugün aleni yapiliyor, fikihtan uzak, karakter ve sahsiyeti zedelenmis bir Müslümanlik. Insanlarin ve Müslümanligin kimyasi bozuldu.
Böyle büyük bir yozlasmanin içinden yeniden ayaga kalkmak mümkündür. Bizler özümüze dönüp, günahlarimizdan tevbe edersek, bu ümmetin ilkleri gibi kendimizi terbiye etmeye çalisirsak, rahmani bir yolda Muhammedi bir yasami tercih edersek Rabbimizin de yardimi gelecek ve bizler yeniden eskisi gibi yükselecegiz. Biz bu hususlara dikkat etmeyip dinin papaganligini yaptikça bu kötü durum devam edecektir. Rabbim cümlemizi düsünüp akleden ve olmasi gerektigi sekilde mücadele eden kullarindan eylesin.
