15 Temmuz, Bizim Kırmızı ÇizgimizdirBir geceydi…
Karanlık, sinsi ve alçak bir gecenin adıydı 15 Temmuz.
Ama o gece öyle bir aydınlığa döndü ki…
Bir milletin destanı yazıldı.
Bu millet, namluların ucuna göğsünü siper etti.
Bu millet, tankların altına yattı, F-16’lara karşı yürüdü.
Bu millet, o gece adını tarihe “zafer” diye yazdırdı.
Hatırlayın…
Çocuğuyla birlikte sokakta olan bir anne vardı.
Korkmuyordu. Çünkü biliyordu:
O çocuk o gece uyumazsa, bir daha esaret altında hiç uyanmasın daha iyi!
Kahvehaneler, evler, işyerleri; her yer bir direniş noktasına döndü.
Kimse kimseden talimat beklemedi.
“Komşu çıkmış mı?” diye sormadı.
Yürekten bir “Allahu Ekber” sesi yetti;
Bu millet ayağa kalktı.
Saraçhane’de canını veren genç,
Boğaz Köprüsü’nde tankın altına yatan yiğit,
Meclis bombalanırken içeride oturup dua eden milletvekili…
Hepimiz oradaydık.
Millet oradaydı.
Darbe değil, destan vardı!
Bugün hâlâ konuşanlar var:
“Efendim, halk neden sokağa çıktı?”
Çünkü biz biliriz:
Vatan varsa biz varız.
Vatan yoksa, çocuk büyütmenin de, maaş almanın da, sabah kahvesinin de anlamı yoktur.
15 Temmuz gecesi bu milletin damarlarında akan asil kan konuştu.
Korkmadık. Eğilmedik.
Ölümden değil, esaretten korktuk biz!
Sokakta yaşlısı vardı, genci vardı.
Mahallesinin bakkalı da, üniversitenin profesörü de omuz omuzaydı.
Düşman bu milleti parça parça zannetti.
Ama biz o gece bir bütün olduk.
Yedi düvele bir daha gösterdik:
Bu topraklarda milletin iradesi dışında bir güç tanımayız!
Ey bu milleti hâlâ küçümseyenler…
Ey yeni oyunlar kuranlar…
Şunu iyi dinleyin:
Bu milletin merhameti sonsuzdur ama sabrı sınırlıdır.
Bayrağımıza uzanan eli kırarız!
Ezana göz dikenin gözünü indiririz!
Darbe hayali kuranlar varsa hâlâ…
Okuyun bu satırları, iyi okuyun!
Siz tankla gelirseniz, biz imanla yürürüz.
Siz F-16’yla uçarsanız, biz tekbirle semayı titretiriz.
Yumuşak tarafımızı da bilin:
Biz dostun sofrasında ekmeği böleriz.
Misafire evimizi açarız.
Ama bu topraklara ihanet eden, milletin sırtına hançer saplayan kim varsa…
O hançeri kimin eli tuttuysa, o eli kuruturuz!
Bu makale, torunlarımız okusun diye yazılmadı.
Ders alsınlar diye yazıldı.
Hatıra değil; ibret bu yazı!
15 Temmuz, milletin iradesinin zaferidir.
Bugün özgürsek, çocuklarımız okula gidiyorsa, sabah ezanı okunuyorsa…
O gece minarelerden yükselen selalar sayesindedir.
Ve biz her sene bu geceyi anmakla kalmayız, hatırlatırız!
Hainlere, fırsat kollayanlara, düşmanlara…
Bu millet birdir, beraberdir.
Ve her an hazırdır.
O yüzden diyorum ki:
15 Temmuz bizim kırmızı çizgimizdir!
Dostlarım…
Bu milletin birliğiyle o gece dünya sarsıldı.
Unutmayın:
Bir gün yine vatan tehlikeye girerse…
Bu millet yine ayağa kalkar.
Ama bu sefer daha gür sesle, daha sert yumrukla!
Allah bir daha böyle bir gece yaşatmasın.
Ama gerekirse, bu millet bir geceyi değil, bir asrı uğruna feda eder.
Çünkü biz…
"Sefer bizden, zafer Allah’tandır." diyerek yola çıkan bir milletiz!
