Bu gün 11.00 sularında Ankara'dan dönüyordum.
Otoyol'a girince ilk dinlenme tesisine girdik, adı Kocalar...
Birer çorba içelim dedik. Kasaya ödemeye varınca kasiyer arkadaş;
"İlk 20 kişinin ücretini bir hayır sever ödedi, afiyet olsun." dedi.
Hoşuma gitti, mutlu oldum;
"Biz depremzede değiliz kardeşim, o 20 kişilik kontenjanı doldurmayalım, eyvallah." deyip ücreti ödedim.
Bu huzur ikliminde çorbaları bitirip tekrar kasiyere gittim;
"Bu davranışız çok hoş, o hayırsever her kimse Allah razı olsun. Ben de ufak bir katkı yapmak istiyorum, 5 kişilik kontenjan kredi kartımdan çekin, 25 olsun." dedim.
Kasiyer kız gülümsedi;
"Sağol abi, madem depremzede değilsiniz, o halde söyleyeyim; patronumuz talimat verdi, ikinci bir emre kadar bu tesiste herkese ikram edilecek. İnsanlar alınmasın diye ilk 20 kişi ödendi diyoruz." cevabını verdi.
İşte bizim milletimiz, işte irfan, işte ihsan ve işte insan..