Ebû Nasr Muhammed bin Muhammed bin Tarhan bin Uzlug el-Fârâbî et-Türkî (872 Türkistan, Farab- 950 Sam)
Iran’li bir subay çocugu oldugu ve ögrenimini Farab ve Buhara’da tamamlayarak, yüksek ögrenim için 901- 942 arasinda Bagdat’a giden
Farabi Orta Çag Islam aydinlari arasinda Aristo’dan sonra, Ibn-i Haldun’a göre mantik alaninda yaptigi birçok çalismalar dolayisi ile Muallim-i Sânî ya, Ikinci Üstad olarak adlandirilmistir. Yaptigi bu çalismalariyla mantigitahayyül ve subut , yâni fikir ve ispat diye iki kategoriye bölerek kolaylastirmaya çalismistir.
Farabi Bagdat, Halep ve Misir’da bulunmus, hayatinin önemli bir kisminda Halep'teki Sii Hamadani hanedani tarafindan desteklenmistir. Farabi bazi kaynaklara göre Fars, bazilarina göre Türk oldugu söylenmektedir. Farabi, bütün eserlerini Arapça dilde kaleme almistir. Farabi Aristo'nun temel eserlerinin birçogunu da Arapçaya çevirmis, bu eserlerin daha iyi anlasilabilmesini saglayan serhler yazmistir.
Bu yaniyla hem Islam dünyasinda antik felsefenin anlasilmasini saglamis, hem de Arapçanin bir felsefe dili haline gelmesine büyük bir katkida bulunmustur. Ilim ve teknolojinin bir çok dalinda oldugu gibi bir kaç dil üzerinde de ustalik kazanmistir.
Farabi, Aristo'nun 6 ciltlik temel mantik kitabi Organon’un tüm bölümlerini serhlerle tercüme etmis ve iki cilt daha ekleyerek kitaplari 8 cilte çikarmistir. Böylece bu felsefeyi islâm felsefesi ile bagdastimaya çalismistir.
Farabi, fen bilimine, felsefeye, mantiga, sosyolojiye, tibba, matematige ve müzige epeyce katkida bulunmakla birlikte; baslica katkilari felsefeye, mantiga ve sosyolojiye olmus
Farabi, mantik ifadeleri, bu ifadeleri açikliga kuvusturmak için kullandigi dil ve bilgileriyle alakali olarak, mantik disindaki dil felsefesi ve epistemoloji üzerinde de yogun sekilde durmustur.