Ahzâb 21: “Süphesiz ki Allah’in Elçisi’nde sizin için, (yani) Allah’a ve ahiret gününe (kavusmayi) umanlar ve Allah’i çok hatirlayanlar için güzel bir örnek vardir.”
Üsve-i hasene; güzel örneklik.
Özelde (hem yasadiklariyla hem de sahsiyet olarak) Allah Resulü(sav), genel olarak kissalarin anlatimiyla da tüm resullerin hayatlari, imtihanlar karsisinda verdikleri tepkilerle inananlara örneklik teskil etmektedirler.
Üsve-i hasene kavrami, bir de Mümtehine 4 ve 6. Ayetlerde Ibrahim a.s. ve beraberindekiler olarak geçer.
Mümtehine 4: “Ibrahim’de ve onunla birlikte olanlarda sizin için elbette güzel bir örnek vardir...”
Mümtehine 6: “Süphesiz ki onlarda sizin için, (yani) Allah’a ve ahiret gününe (kavusmayi) umanlar için güzel bir örnek vardir. Kim yüz çevirirse süphesiz ki yalnizca Allah zengindir, hamde (övgüye) layik olandir.”
Ayetlere dikkat edecek olursak, bireye degil topluma (“sizin için”) dikkat çekiliyor. Kisi kendini bilir belki de etrafindakilerden ne kadar emin olabilir?
Hud 112: “Sen ve beraberindekiler dosdogru olun!” Allah Resulü’nün “beni ihtiyarlatti” dedigi sureden en can alici ve zor bir ayet. O yüzden kimlerleyiz, kimin izindeyiz dikkat etmemiz gerekir.
Kissalarin bize anlatilisi ve 28 peygamberin Kur’an’da isimlerinin geçme sebebi; ibret olmasi, dersler çikarmamiz ve hayatimizi ona göre sekillendirmemiz içindir.
Müminler, hiçbir peygamberi digerinden ayirt etmeksizin iman ederler (Bakara 136, 285, Âl-i Imran 84, Nisa 152). Dolayisiyla örnek almalari kaçinilmazdir. Lakin örnek almak için de ayete göre sartlar vardir:
1. “Allah'a kavusmayi umanlar."
2. “Ahiret gününe kavusmayi umanlar"
3. “Allah’i çok hatirlayanlar"dan isek örnek alabiliriz.
Sevmedigimiz birini örnek almayiz öyle degil mi?
Hz. Muhammed (selam ona ve tüm iman ailesine olsun)’e peygamberlik gelmeden önce de sevilen, sayilan, güven duyulan, itibarli bir insandi.
Vahyi teblig için akrabalarini topladiginda onlara
"Ey Kureys toplulugu! Size bu dagin ardinda veya su vadide düsman atlilari var. Sabaha veya aksama, üzerinize hücûm edeceklerini söyleyecek olursam, bana inanir misiniz?" dediginde,
"Evet, biz senin dogrulugunu tasdik ederiz. Çünkü, simdiye kadar sende dogruluktan baska bir sey görmedik. Sen yanimizda yalan ile itham edilmis bir insan degilsin." dediler.
Kavminin bu sözleri üzerine, "Öyle ise, ben size, önünüzde gelecek büyük bir azabin bildiricisiyim. Yüce Allah, bana, 'En yakin akrabalarini âhiret azabiyla korkut' emrini verdi.
Sizi 'Allah bir, O’ndan baska Ilâh yok' demeye davet ediyorum. Ben de O’nun kulu ve resûlüyüm.
Eger, dediklerimi kabul ederseniz, Cennet’e gideceginizi taahhüd ve tekeffül edebilirim.
Sunu da bilin ki; siz 'Allah bir, O’ndan baska ilâh yok.' demedikçe, size ben ne dünyada ne de âhirette bir fayda temin edemem." dedi.
Allah Resulü’nün mücadelesi baslamisti. Vahiy öncesi daralan ve solugu Hira'da alan Nebi (sav), “Kalk ve uyar!” emrinden sonra bir daha Hira'ya çikmamisti.
Islam'i bulduktan Kur’an’la tanistiktan sonra bir müslümana durmak, oturmak yakismaz.
Iman eden kisi, Allah'a ve ahirete kavusacagini çok iyi bilir. Rabbini bir ân dahi aklindan, gönlünden, eylemlerinden çikarmaz.
“Bölünüp parçalanmayin, hep birlikte Allah’in ipine simsiki sarilin” Ilahî emre itaat ederek yola revan olmalidir.
Iman kalbe girdiyse, amel olarak hayata naksedilmesi istenir.
Allah’a ve ahiret gününe ulasmayi umanlar...
“Ümit iyi bir sabah kahvaltisi, kötü bir aksam yemegidir" diye güzel bir söz var. Sabah seni aktive eder ama aksam halen ümit içindeysen sorun teskil eder.
Eksik yanlarini tamamlaman, yanlislarini düzeltmen, kaliteni artirman, gündemini olusturup koruman, birkaç adim sonrasini düsünmen ve planlaman gerekir.
Hesap gününe inanci olan insan, hâl ve hareketlerine çekidüzen verir.
Allah’i çokça anmak, sadece dilde söylemek degil ayni zamanda eylemlerinde de hep Allah’in varligini hissetmekle anlam ve bütünlük kazanir.
Tüm bunlari saglayabilirse insan, mümin olur, Allah'in rizasini kazanarak cennete girmeye hak kazanir biiznillah...
Selam ve dua ile...