Dizinin dibinde kurban olmaya geldim,
Ismail (as)seçilmis kul,
Ibrahim peygamberim !
Ben geldim!
Nefsimin esâretinden bittim tükendim,
Dizinin dibinde kurban olmaya geldim...
Bilirim en iyiler kurban edilirse de ,
Baskaca birsey gelmez elimden,
Nedâmet içinde,
Nefs zindanindan kaçtim da geldim ...
Hacer anam ,
Bir Safa bir Merve,
Kosarmis türlü derde,
Teslimiyettir tek çâre,
Zemzemle paklanmaya geldim,
Seytani taslarken Mina'da,
Içimde buldum o anda ,
Gönül putlari bir yanda,
Ibrahimce kirmaya geldim...
Gidecek kapim yok,
Nâçârim,
Rahmetin çok büyük,
Ümitvârim,
Senden baska Rabbim yok,
Ben sana kurbânim,
Lebbeyk dedim ,
Kurban olmaya Geldim Rabbim...
Bismillahirahmanirrahîm
Onlarin ne etleri Allah’a ulasir ne de kanlari; O’na ulasacak olan sadece sizin takvânizdir. Iste Allah onlari sizin istifadenize verdi ki size dogru yolu göstermesinden ötürü O’nu tâzimle anasiniz. Iyilik yolunu tutanlari müjdele! (Hac 37)
Kurban kurbiyettir, Rabbe ,yaklasmaktir.
Varligimiza verdigin kiymetliler,Sen'dendir ,bizdeki hersey yine Senin'dir(cc) derken ,
içten ve samimi olmaktir kurban.
Verilenlerin en güzelini,Allah (cc)için verebilmektir.
Ibrahim (as)in imtihanini, kendi hayat senaryomuzda en ihlaslisiyla geçebilmektir kurban...
Bazen Ismail'ini kurban edip bagislamaktir hiç tereddütsüz,bazen de Hanne misali, yillarca beklenen evladi ,Meryem'ini mabede teslim etmektir.
Bazen de riza ugruna hicret edebilmek, kiyamadiklarindan ayrilabilmektir,Allah için ...
Yani herkes için ayri ayridir .Nefsimiz istemese de Allah için katisiksiz yapabildigimiz salih amellerimiz veya katlandigimiz imtihanlarimizdir.
Ve hayatimizin her aninda bu fikriyata erebilmektir kurban...
Bismillahirrahmanirrahim
"Rabbin için namaz kil ve kurban kes!"
Kevser suresi
Namaz ile beraber anilan ,Rabbini anmak için ,emir buyurulan, ne mübarek ibadettir kurban..
Hangi hayvandan hangi sartlarda ,kimler keser,kimlere verilir bu bahislerdeki "Fikhî Hükümleri " size birakiyorum..
Hepsinden öte Kurbandan anlamamiz gereken neydi!
Sadece kan akitip et yedirmege indirgenebilir miydi!
Ayette geçtigi üzere Allah'a ne kanlari ne de etleri ulasirdi...
Ancak takvamiz ulasacakti!
Elbette ki toplumsal plandaki faydalari saymakla bitmez.Ömründe hiç et yüzü görmeyen bebelerin sevinci ,paha biçilmez mutluluk ve huzur ...Sosyal dengenin saglanmasinda çok önemli bir ibadet ...
Bunlar gibi birçok faydalarinin yaninda meseleye biraz daha derunî açidan bakmaya çalisirsak, eger sadece hayvanlarin kesilip sunulmasi olsaydi, Ibrahim (as) in sadakati ve Ismail (as)in teslimiyeti ölçülür müydü...
Bu kissadan kendimiz için çikartacagimiz dersler nelerdi!
Namaz da nefsini kurban etmek degil miydi bir nevî...
Ellerimizi boynumuza götürür , yine tekbir getiririz ,âdeta mânen Rabbim, nefsimi senin yoluna kurban ediyorum! Ben senin aciz kulunum,beni yolunun yolcusu eyle ,sen yardim etmezsen yollarda kalir ,belki takat getiremem,sana teslimim ,aynen de kurbanliklarimizin ve Ismail (as) in teslimiyeti gibi ben, beni Sana (cc)biraktim, Sana ruhumu adadim ,yolumu yönümü senden ayirma,canimi müslüman olarak yasat ve mümin olarak al niyazi degil midir...
Ismail (as)in Saffat suresi 102. Ayeti kerimede, küçük bir çocuk oldugu halde teslimiyetin zirvesinde oldugunu görüp kendi adimiza, hayiflanmamak elde degil...
Biz olsak yerinde ne yapardik !
Bismillah
"Çocuk, babasiyla beraber is güç tutacak yasa gelince babasi ona, “Yavrucugum” dedi, “Rüyamda seni kurban ettigimi gördüm; düsün bakalim sen bu ise ne diyeceksin?” Dedi ki: “Babacigim! Sana buyurulani yap; insaallah beni sabredenlerden biri olarak bulacaksin.”
(Saffat 102)
Rabbim kullarini sinamis , baba ogul teslimiyet içerisinde imtihanlari geçmislerdir.
Ibrahim (as)in sadakati ,ismail (as) in teslimiyeti O'nun yoluna kul olmanin kurban olmaktan geçtigini ne güzel de anlatiyor...
Her hayvana kurban olmak nasip olmadigi gibi her insan görünene de kulluk nasip olmaz ...
Kurban olmak ; her seyinle yoluna kurban olmak ,emrine kurban olmaktir , hakiki KUL OLMAKTIR.
Kulluk makami efendimizin kral peygamberlige tercih ettigi en âlî makamdir.
Kul olmaya çalismak ,nefsini kurban etmekle, heves ve arzularini kontrol etmekle baslar.
Kurban olanda nefs kalir mi, itiraz edebilir mi ,kaçabilir mi kendi üzerinde bir tasarrufu kalir mi ?
Rabbine kurban misali teslim olan mümin , namazda ve dahî tüm hayatinda aynen de böyle olmali...
Namazda hevesattan bir kelime dâhi edemez ,yönünü kibleden çeviremez, Kur'an'dan baska bir kelam edemez.
Hayatinin rotasini namazda çizer mümin...
Namaz ile kurbani ,kurban ile de namazi anlayip yasamak ne güzel!
Kurbanin manasini senede birkaç günle sinirlandirmamali
,kurbanin iç
alemimize katacagi derinligi her namazimizda tazelemeli ,adetâ yeniden silkinmeliyiz.
Sadece kan akitmak degil kurban ,Ismailce
belki can teri akitmaktir, candan vere vere...Cani Canan'a (cc) kurban edebilmek , teslimiyet içinde "Kulluk Makamina" erebilmektir.
Ömrünün son anina kadar bu teslimiyette olmak nefsini dünyevî zevlere karsi kontrol altinda tutmak gerekmektedir.
Namaza devamli olmak ,bu düzeni aksatmamak bir müslümanin en önemli vazifelerinden...
Ancak namazda nefsini kuban edebilenler bu büyük saltanata erisebilirler...
Ne güzel bir kurbandir insan, ömür sermayesini Yaradanina adayan, O'nun( cc)emirlerine teslim olmus bir Ismail(as) olan...
Ömrünü kurban edip ebedî bayramlari hak edenlere selam olsun...
Selam ve dua ile hayirli bayramlar