Namaza yetismeliyiz. Ögle vakti ezani okundu. Asansör bekliyoruz. Her gelen asansör dolu.
Beklemekteyiz.
Asansörün kapisi açildginda bir kisi ancak binebilirdi. Fakat biz arkadasimla iki kisiyiz. Ikimizde binebiliriz, nasil olsa benim kilom az, düsüncesiyle asansöre bindik.
Asansör alarmi çaldi. Arkadasim inmek istedi.
Ben ondan önce indim.
Yine alarm çaldi.
Arkadasim indi ben bindim, alarm çalmadi.
Nede olsa 59 kiloyum diye. düsündüm.
Asansörde variz on iki kisiden fazla.
Biraz,
-Iyi ki 59 kiloyum. Ya mahser günü olsaydi ben ne yapardim. Fazlaligin hesabini nasil verirdim. diye espiri yapayim dedim.
Saka da olsa ileri gitmemeliydim. Bir anda agzimdan çikti.
Asansördekiler,
-Insaallah" dediler. Iniyoruz. Aman Allah'im üç kat inmedik ki asansörün kapilari açildi. Kapida bekleyen hiç kimse yok. Fakat yukarida çalmayan alarm, "YÜKÜKÜMÜZ AGIR GELDI" diye çalmaya basladi. Tabiki en son binen benim, biliyorum inmeliyim. Inerken,
-Allah'im, büyük konusarak Ahirette kaybedenlerden eyleme beni" dedim. Asansördekiler gülümsediler,
-Insaallah" dediler.
Her serde degil, her seyde bir hayir vardir diyerek baska bir asansör bekledim. Ilk gelen asansöre bindim. Yanimdaki iki kisiden biri,
-Nerelisin dedi.
-Amasya'liyim dedim.
-Siz nerelisiniz dedim,
-Adana'liyim" dedi. Ben de,
-Adana Karaisali ilçesinde ögretmendim. Emekli oldum. Simdi Istanbul'da ikamet ediyorum" dedim.
Bana,
-Meslekçi misin? dedi,
-Evet" dedim. Bu ara mescide de gelmistik. Namaz kiliniyordu. Bana,
-Sizin meslekte emekli olmak diye bir sey var mi ki. Bak, iste imam. Belki de emekli. Ama görev yapiyor. dedi.
-Evet öyle. Ögretmen de öyle. Bizim meslekte emekli olmus biri, herhangi bir kisinin, bir ögrencinin, bir çocugun yanlisini gördügünde, eger onu tatli dille uyarmadan geçiyorsa, ben ona ögretmen demem. Onun ögretmenligi bitmistir. Sinifta kalmistir ögretmenimiz. dedim.
-Çok haklisin sayin hocam, görüsmek üzere. dedi.
Allah'im AZZE VE CELLE, bizleri bir anlik da olsa, saka da olsa hata kusur, günah islemekten uzak eyle.
Saka yollu da olsa bir baskasini küçümseme, dalga geçme, kibirlenme, büyüklenme hastaligini, illetini nasip etme, af eyle diyoruz.
Biz, imam, ögretmen olarak daima, "EMRI BIL MAGRUF VE NEHYI ANIL MÜNKERle mesgul olanlardan, yani iyiligi emir, kötülügü nehiy edenlerden eyle. Iyi seylerle mesgul olmayi nasip eyle diyoruz.