Facebook Twitter Linked-in Whatsapp

Tarih, bilenlerle bilmeyenlerin mücadelesi olarak süregelmistir. Bilmek en büyük güç ve kuvvet iken bilmemek sonsuz bir kuyu gibidir. En tehlikeli olani da bilmediginin farkinda olmayan insanlardir. Kendinizi korumak adina bu tür insanlardan uzak durmak gerekmektedir. Aksi takdirde digerleri aranizdaki farki anlamayacaklardir.

 

Cahil insanin karakteristik özellikleri vardir. Bir kere çok ve bos konusurlar.   

 

Konusmaktan düsünmeye firsatlari olmadigi için bos kasnak misali sürekli fasit dairenin disina çikamazlar. Ezberledikleri basmakalip cümleleri uysa da uymasa da her durum için ortaya koyarlar.   

 

Her söze verecekleri beylik laflari vardir, altta kalmamak adina sürekli polemik üretmekten kaçinmazlar.   

 

Davalarini ölümüne savunduklari için gözleri dönmüs bir vaziyette karsi tarafi dinlemeden sürekli atis halindedirler.   

 

Sabit fikirli olduklari için her türlü degisime kapalidirlar. Bütün bunlara tuz-biber olacak sekilde sizi cahillikle suçlamakla birlikte meseleye tüy dikmekten çekinmezler.

 

Cahil insan ayni zamanda oldukça mutlu insandir. Dünyada ve yasadigi cografyada ne olup bittiginin farkinda olmadigi için kaygisi da yoktur. Kaygisi olmayan insan sorumsuz olacagi için dünya yansa umurunda olmayacaktir. Çünkü olaylara vakif olmadigi için farkinda da degildir.   

 

Farkinda olmak ve farkindalik olusturmak için bir seviyeye mutlak ihtiyaç vardir. Bu olmadiginda hayat dügün, bayram olacaktir.   

 

Bir de “cahil cüreti” diye bir kavram vardir ki bu konuda kendilerine olan güvenleri de tavan yapmaktadir.   

 

Cehaletleri artikça kendilerine olan güvenleri de dogru orantili olarak artmaktadir.

 

“Hiç bilenlerle, bilmeyenler bir olur mu?” inanç ve kültürünün bir ferdi olarak ortada çok bariz fark oldugu açiktir.   

 

Bilmek için; okumak, incelemek, arastirmak, karsilastirmak, mukayese etmek ve düsünmek de yetmeyebilir, derin tefekkür sahibi olmak bunun yaninda müsavere etmek gerekmektedir.   

 

“Danisanin daglari astigi, danismayanin düz yolda sastigi” göz önüne alindiginda ortak akla önem vermek gerektigi kaçinilmazdir. Bu durum ayni zaman da sünnet olmasi hasebiyle de göz ardi edilemeyecek bir husustur.

 

Sonuç olarak; cehaletle varilacak bir hedef, gerçeklestirilecek bir gelecek mümkün degildir. Yüce Allah’in verdigi akil nimetini verimli kullanmak suretiyle cehaletin önüne geçmek toplumsal mutluluk için de vazgeçilmezdir.   

 

Bir cahille asla tartismayin çünkü kaybetmeye mahkûmsunuzdur. Hele ögretimle elde edilmis cahillik türü vardir ki bu seviyeyi baska türlü elde etmek mümkün degildir.   

 

Okumus cahilin, kara cahilden daha tehlikeli oldugunu da akildan çikarmamak gerekir.  

 

Esenlik dileklerimle,

— KÖŞE YAZISI SONU —