Türkiye’de özellikle ana muhalefet siyaseti negatif olarak icra ettigi için halkta bir karsilik bulmuyor. Söz de halkin sorunlarini dile getirmek ve gündem olusturmak adina yapilan her icraat ters tepmektedir.
Kurumlar hükümetin degil, devletin oldugu için onlari yipratip, itibarsizlastirmak siyaseten bir yol gibi görünse de pratikte karsiligi yoktur.
Siyaset, özellikle muhalefet proje üretme fabrikasi gibi çalismasi gerekirken maalesef bu konuda bir arpa boyu yol kat edilmedigini görmekteyiz.
Kadrolarinda bulunan bunca danisman, kurmay, yönetici ne is yapar diye insan düsünmeden edemiyor. Hiçbir sey yapilamiyorsa dünya takip edilir, sira disi kampanya ve etkinlikler ülkemize uyarlanabilir, bunu yapmak çok mu zordur?
Küresel düzeyde ortaya çikan kriz ve ekonomik sikintilarla 20 yillik yipranmis bir partinin halen daha birinci sirada bulunmasi sosyolojik bir vakadir.
Negatif siyaset ve sadece elestirmek karsi tarafta saflarin daha da siklastirilarak taraftarlarini konsolide etmekten baska bir ise yaramamaktadir.
Ortada herkesin hemfikir oldugu sorunlar var fakat sizin teklif ve projeniz nedir diye soruldugunda alinan cevap, “önce bir iktidari devirelim gerisi kolaydan” öteye geçmemektedir.
Bu cevap vatandasa güven vermedigi için bu sefer algi, “yaparsa yine hükümet yapar” seklinde ortaya çikmaktadir. Mevcut iktidara son vermek adina 6 partinin bir araya gelmesi ayni zamanda bir zafiyetin göstergesi olmaktadir.
Macaristan’da benzer durumlarin yasanmasi sonrasinda muhalefetin kaybetmesinden ders çikarilmayacagi da ortadadir. Bu birliktelik basarili olsaydi, hiçbir kritere bakmadan emsal olarak gösterilecek ve motivasyon kaynagi olacakti.
Fakat sistem basarisiz olunca, “sartlarimiz çok farkli” diye kuyruk dik tutulmaya çalisilsa da bu gidisle akibetin çok farkli olmayacagi da açiktir.
Kitle partisi olan mevcut iktidardan kopuslarin, kirginliklarin oldugu dogrudur fakat gerçek olan bir sey varsa bu seçmen su an için bir tarafa kaymadigi gibi arafta beklemektedir.
Seçime kadar geçen süreçte yapilacak iyilestirme büyük projelerle insanlar yine mevcut durumun devamindan yana teveccüh göstereceklerdir.
Bunu görmek için müneccim olmaya gerek yok çünkü muhalefet yuvarlak masa etrafinda toplanmaktan baska ortaya koyduklari bir heyecan yoktur.
Sorunun en büyügü olan aday belirleme asamasina geçilmedigi için birliktelik pozu verilse de asil ayrisma o zaman yasanacaktir.
Sonuç olarak; kurumlarin kapisina dayanarak magduriyet yaratmaya çalismak 70’li yillarin siyasi sovudur. Bunun farkinda bile olmayan bir liderin ve partisinin Türkiye’ye verecegi bir umut maalesef yoktur.
Türkiye’nin mevcut liderinin disinda lider çikaramamis olmasi gelecek adina kaygi vericidir. Bu potansiyele sahip, hem agir, hem ali hem de yavuz abilerin de partileri tarafindan pasivize edilmesi hazindir.
Esenlik dileklerimle,