Pazarliksiz Iman nedir bilir misin?
Hiç bir karsilik beklemeden, bunun pazarligini yapmadan tam anlamiyla teslimiyettir. Her ne olursa olsun, bütün zorluklara ragmen boyun bükmektir.
Sünnetullah geregi, atese atildiginda yanacagindan emin oldugu halde “hasbinallah ve nimel vekil” diyerek tevekkül edip teslim olmaktir. Suya “serin ve selamette olmasi" emrinin verilecegini bilmeden...
Ibrahimî durus sergilemektir pazarliksiz iman sahibi olabilmek. Basina gelen imtihanlara “neden, niçin?” demeden “peki Ya Rabbi!” diyerek itaat etmektir...
Ne yazik ki kolay kolay bu iman sahipleri artik bulunmuyor. Her sey karsilik beklenerek olsun isteniliyor. Bastan pazarlik yaparak; bunu yaparsan onu yaparim, verirsen veririm, alirsan alirim, dersen derim...
Her sey pazarlik üzerine.
Ne kadar aci.
Ne hazin!
Sevgiler bile satilik artik. Karsilik beklenerek sevmek.
Tabii ki karsilikli olunca anlam kazanir, ancak karsiliksiz da sevilir. Ismarlama sevgi olmaz maalesef. Onun adi çikar iliskisidir.
Sevmek basit bir eylem degildir; iki günlük, üç aylik sevmek, sonra hop vazgeçtim demek! Yok öyle bir sey!
Insan sevdigi zaman ölene kadar kalbinde tasiyabilir. Kizsa da kirilsa da umudu kalmasa da tasimalidir o sevgiyi yüreginde.
Tabii bu sevgi Allah içindiyse tasinir ancak. Yoksa menfaatim bitti, alacagimi aldim verecegimi verdim der hesabi kapatirsin.
Deger ve kiymet verilen sey ortada birakilmaz!
Sevdiklerimizden kalan esyalara hatira olarak sakladiklarimiza bile kiyamiyorken, insanin harcanmasi da ne ola ki?
Velhasilikelâm,
Pazarlik yapilarak baslanan her ne is olursa olsun, degeri düsüyor, kiymeti de olmuyor...
Selam ve dua ile...