SANANE BANANE

Ülke gündeminin ve hayatimizin karmasasindan iki dakikada olsa sizleri uzaklastirabilirsem ne mutlu bana. Belki sizleri yasanmisliklariniza götürürüm ne dersiniz? Belki gördügünüz ama düsünmediklerinizi düsündürürüm. Ise giderken otobüse binen bir hanimefendinin söför beye günaydin demesi beni geçmisime götürdü. Aklima dernegimiz ile yaptigimiz tesekkür ziyaretleri geldi. Evde yaptigimiz hamur isleri ve kursta yaptigimiz ufak hediyelerle acil servisleri ve karakollari ziyaret edip tesekkür ediyorduk. Nasil da sasirip mutlu oluyorlardi. Insanlar yaptiklari islerden para kazaniyor olabilirler lâkin beklemedikleri bir günaydin, bir tesekkür, tebessüm nasil mutlu eder bir de kendinizi düsünün. Annecigim seni seviyorum... Baba aslan babam... Sevdigim... Allah razi olsun. Yazarken bile mutlu ediyor insani. Ya bu kelimeleri duydugunuzda bununla beraber hiç düsündünüz mü özgüven nedir? Bir Kitap Bir Umut Bir Hayat projesinde bir önce görev yapan Karabaglar kaymakamimiz Mehmet Sadik Tunç beyefendiyi ziyaret ettigimizde kendisi çocuklara var mi bir isteginiz? demisti ve çocuklar hiç birsey istememislerdi. Sizce neden? Özgüven eksikligi mi? Saygi mi? Peki basari özgüveni yerine getirir mi? Iste biz dernekte bunu basardik. Kendi adina faaliyetlerde bulunan kadinlar basari elde ettikçe, ögrendikçe kendilerine güvenmeye basladilar. Kendimi elestiren, takdir eden bir insan olmadim lâkin duygulari kagida döktükçe, yasadikça, görmediklerimi görmeye basladim. Zoru basarmisiz. Kadinlarimiz annelik, eslik yaparken kendilerini unutmuslar. "Hayatta bende varim" diyememisler ve çocuk yetistirirken de kendileri gibi çocuk yetistirmisler, onlarin bir birey oldugunu unutmuslar. Bir ev kadini nasil özgüvenli olur? Neyi basaracak ki güveni yerine gelsin? (Düsündüklerinizi benimle de paylasirmisiniz) Durun ve düsünün kendinizi taniyin düsünmenize kagit kalemide ekleyin. Artilarinizi eksilerinizi kagida dökün. Bes yil sonra nerede olmak istediginizi ne yapmak istediginizi düsünün. Hayallerinizi düsünün kirildikça güçlenin, vazgeçmeyin ve unutmayin. Yapin iyilikleri denize atin Belki yazacagim bu hikaye size bir fark katar. Aristoya ögrencisi gelmis, -Hocam size birsey soracagim demis Aristo 'bir dakika seni üçlü fitreden geçirecegim' demis. -Bu söyledigin seyi gördün mü? -Yok efendim biri bana söyledi. -Peki benle mi alâkali? -Yok efendim sizle alâkali degil. -Peki bu söyleyecegin sey bana faydali mi? -Direk faydasi yok. -Görmemissin bana faydasi yok, benimle alakasi yok o zaman söyleme! Yormayin kendinizi Kendinize dönün, Ben kimim sorusuna cevap arayin. Kendinizi kesfettikçe gözleriniz gülecek. Daha sefkatli, hosgörülü insanlar olacaksiniz. Iz birakan insanlar olacaksiniz. Günaydin diyen hanimefendi gibi...
Orjinal Köşe Yazısına Git