Insan özlemini farkli farkli sekilllerde, sözlerde gösterir karsisindakine..!!!
Özlemenin binbir türlü hali tavri vardir.
Ben özlemimi gurbetligimde gösteririm. Her sabah bir gurbetlikle uyanirim.
-Bazen baska bir sehirde yatili okuyan bir ögrencinin sila özleminin gurbetliginde özlerim.
-Bazen anasini babasini kaybetmis yetimin özleminin gözyaslariyla özlerim.
-Bazen firavunun sarayinda mahpus kalmis Asiye’nin özgürlüge olan bekleyisinin gurbetliginde özlerim.
-Bazen korkunun cesarete olan bekleyisinin gurbetliginde özlerim.
-Bazen güveni kaybedilen kisilerin güvenildigi zamana olan gurbetliginde özlerim.
-Bazen anasini özleyen, kavusmak için gün sayan yeni gelin olmus küçük bir kizin gurbetliginde özlerim.
-Bazen umudunu kaybetmisligin küçük bir umudu bekleyisinin gurbetliginde özlerim.
-Bazen anlayamamanin bilgiye olan gurbetliginde özlerim.
-Bazen kaybedilmis masumiyetin küçük bir çocugun saf masumiyetinin gurbetliginde özlerim.
-Bazen sevgisizligin sardigi süslü duvarlarin sevgisinin sardigi rutubetli duvarlara olan gurbetliginde özlerim…
Ama en çokta yarim kalmisligin hep eksik hissetmenin, tamamlanamamisliga olan gurbetliginde özlerim sevginin gerçek sahibini….