Kocaman bir ömür ve yasanmisliklar...
Boncuk gözlerinden hüzün akiyor...
Boncuk boncuk gözleriyle,
pamuk mu pamuk bir teyzemi ziyarete gittim, yaklasik 20-25 dakika sohbet ettik. Kisacik dakikada hayatinin özetini geçti. Resmen hayatinda ne acilar yasamis ne inisler ne çikislar yasamis... Dinlerken adeta kanim dondu
O boncuk gözler neler yasamis ne acilar çekmis, durdum düsündüm bir saniye.
Empati yaptim. Dedim; kendi kendime
"insan hayati bu kadar ucuz mu?..
Bir kadinin degeri bu kadar hiç mi?...
Bu kadar aciz mi?...
2 kumasi varmis, bir de kendi 3 ve 5 çocuk.
Çocuklarin 3 tanesi kimi dogumda kimi farkli bir nedenle vefat etmis, bir oglu bir kizi kalmis.
Kizi evlenmis ayni binada annesine bakiyor.
Unutamadigi en aci olayi 7 yildir her gün agladigi.
Her gün o boncuk gözlerinden yas yerine kan akar anneden.
Oglu bir gün annesine,
-Anne beni sabah namazina kaldirir misin? der ve annesi kaldirir.
Anne:
-Erken saatte niye kalkiyorsun oglum? der.
Evlat
-Anne arkadaslarla bulusup birlikte namaza gidecegiz. der ve annesine sarilir, öper, "hakkini helal et" der, çikar evden.
Ve o an birden annenin yüregine ates düser. Kosarak kumasinin yanina çikar.
-Bugün oglum gitti, geri dönmeyecek. der. Hani, anne içgüdüsüdür ya, anlamistir oglunun bir daha dönmeyecegini, "oglum namaza giderken beni hiç öpmezdi" der kumasina.
-"Bi haller var oglum da, geri dönmeyecek" der feryad eder, aglar ve hissettigi gibi çikar.
Oglu "isi de" karismis, bir daha geri dönmeyecektir.
Bugün "hakkini helal et" diyerek evden çikan evladin
7. yili olmus.
Anne üzüntüden kismi felç geçirmis, psikolojisi bozulmus. Aglayacagi yerde gülüyor, gülecegi yerde agliyor...
Bu nasil dayanilmaz acidir
Bazen bakiyorsun hiç birsey yokmus gibi normal...
Aslinda içinde öyle firtina, depremler yasiyor ki o gözlerine bakamiyorsunuz.
Dakikalarca tavana baktim, gözyaslarimi görmesin, birde ben üzmeyeyim diye göz yaslarim içime akti, yüregim yandi. O gün ben, sadece âdeta bir dert küpü olan bu yasli teyzemin hayatinin kisa bir özetini dinledim sadece.
O hayati yasayan Anneyi ise hiç düsünemiyorum...?
Içim yandi, bogazimda bir dügüm oturdu.
Nasil bir acidir ki; her gün çalan kayipi "OGLUM"dur diye beklemek.
"Keske ölseydi" belki bu kadar aci olmazdi. Ben buna dayanamiyorum." Diyor.
Kendime, nefsime sordum, evet, ben de olsa idim gerçek de dayanamazdim.
O boncuk gözleri ile benim gözlerimin içine bakti, bana öyle bir dua etti ki; ömrümün sonuna kadar o duayi asla unutamam asla.
Yaslilar günüydü, "günün kutlu olsun teyzecigim" diyemedim.
Teyzeme nasil derdim ki? Neyi kutluyordu ki...
Dualarimla birkaç dakika da olsa derdini paylastigim için çok mutlu olmustu.
Sadece isterdim ki, elimde bir sihirli degnegim olsun, teyzemin hayalleri gerçek olsun. 7 yildir hasret çektigi yavrusuna kavussun. "Yürekten diliyorum."
Rabbimden duamdir. Allah'im teyzenin gözyaslari dinsin.
Yâ'rabbi
Tüm sikintida olan insanlara duamdir acilari son bulsun hayalleri gerçek olsun insallah.
Unutulmamalidir ki:
Anne babamiza gösterecegimiz sefkat ve merhamet, onlarin huzurlu bir yuvaya en çok ihtiyaç duydugu ihtiyarlik çaginda ayri bir önem tasir. Ömürlerinin bu en hassas döneminde onlarin yani basinda olmak, ihtiyaçlarini karsilamak, hayir dualarini almak bize Allah'in rizasini kazandiracak en önemli vesilelerdendir.
Hersey güzel gönlünüzce olsun.